W obliczu stresu - o tym co to znaczy, że sobie radzisz.

Jak radzić sobie ze stresem? To bardzo popularne i często stawiane pytanie.

Stres towarzyszy nam na co dzień, radzimy sobie z nim lepiej lub gorzej i zwykle zdajemy sobie sprawę, że przewlekle doświadczany może powodować liczne trudności w naszym codziennym funkcjonowaniu.

Stres pojawia się w sytuacji, którą jednostka interpretuje jako niebezpieczeństwo, może to być sytuacja zagrożenia jakiś zasobów lub realna ich utrata. Sytuacji stresowej towarzyszy doświadczanie silnych emocji takich jak lęk, strach, wrogość, a im z kolei towarzyszą doznania fizjologiczne. Innymi słowy – stan stresu wywołuje w nas poczucie, że nie mamy wystarczających możliwości by poradzić sobie ze spostrzeganymi przez nas okolicznościami (zadanie, sytuacja itp.)

Jak wiecie z poprzednich wpisów, doświadczanie stresu i brak umiejętności radzenia sobie z nim może stanowić ryzyko sięgania po substancje psychoaktywne w celu szybkiego redukowania nieprzyjemnych wrażeń, które wywołuje stres. To w jaki sposób będziesz reagować na sytuację stresową zależy od wielu czynników, takich jak – rodzaj stresora, płeć, poziom doświadczanego niepokoju, Twoje doświadczenia życiowe oraz to czy masz wsparcie płynące z otoczenia.

W okoliczności stresu możemy przyjąć różnorakie strategie i postawy, może to być:

- konfrontacja – jawne stawienie czoła trudnościom, dążenie do zaspokojenia swoich potrzeb,

- planowanie – zaplanowanie działania wobec sytuacji stresowej mające rozwiązać problem,

- dystansowanie się – unikanie myślenia o źródle problemu, podejmowanie wysiłku by odsunąć od siebie trudności,

- unikanie i ucieczka – polega na fantazjowaniu, przeczekiwaniu i myśleniu w sposób życzeniowy na temat rozwiązania problemów,

- samoobwinienie się – głos wewnętrznego krytyka, który demotywuje do działania, może to być również agresja skierowana na siebie. Jak wskazują czynione obserwacje, mechanizm samoobwianiania odgrywa kluczową rolę w rozwoju zaburzeń depresyjnych,

- samokontrola – powstrzymywanie skutków negatywnych emocji,

- poszukiwanie wsparcia – aktywne szukanie pomocy wśród otoczenia lub instytucji,

- pozytywne przewartościowanie – poszukiwanie i podkreślanie korzyści wynikających z sytuacji stresowej, służy minimalizowaniu poczucia straty i porażki.

- sięganie po substancje psychoaktywne w celu redukcji napięcia emocjonalnego,

Zatem, co to znaczy radzić sobie ze stresem w sposób adaptacyjny i konstruktywny?

Konstruktywne sposoby radzenia sobie ze stresem i wynikającym z niego napięciem to takie, które są skuteczne i nie powodują dodatkowych strat w perspektywie długoterminowej. Wszystkie z przedstawionych powyżej strategii mogą być stosowane w celu redukcji negatywnych stanów wywołanych stresem, jednak należy pamiętać, że by nazwać daną strategię adaptacyjną powinna być ona adekwatna do naszych zasobów i do danych warunków. Możemy sobie wyobrazić, że w sytuacji, kiedy dowiadujemy się, że poważnie zachorowaliśmy, w pierwszym etapie radzenia sobie możemy unikać myślenia o tej sprawie, i będzie to strategia adaptacyjna w taki sposób, że pozwoli nam nie popaść w rozpacz. Jeśli po pewnym czasie nie zastosujemy innej strategii, lecz poprzestaniemy na unikaniu i ucieczce metoda ta przestanie być adaptacyjna, ponieważ zablokuje nasze działanie – nie podejmiemy koniecznego leczenia, ponieważ zaprzeczamy występowaniu problemu. Aby w kolejnym etapie reakcji na sytuację stresową jaką jest dowiedzenie się o poważnej chorobie podjąć adaptacyjną strategię powinniśmy skupić się na poszukiwaniu wsparcia czy planowaniu działania.

Jestem ciekawa co robicie, aby zwiększać swoją odporność na stres i jakie strategie w walce z nim najczęściej wybieracie, dajcie znać w komentarzu.